Πρωτοχρονιά στη σκοπιά

Για επεξηγήσεις στρατιωτικής ορολογίας δείτε στο τέλος του κειμένου. Για άλλους άγνωστους όρους δείτε εδώ. Τώρα που άλλαξε ο χρόνος θυμήθηκα και είπα να μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία. Τυχερούληδες! Ετοιμαστείτε λοιπόν... φορέστε μια δεύτερη ζακέτα και ένα τρίτο ζευγάρι κάλτσες γιατί τα ξύλα για το τζάκι και το πετρέλαιο τελείωσαν, κουκουλωθείτε με μια κουβέρτα και καλή ανάγνωση. Αυτή η ιστορία αφορά μια αλλαγή χρονιάς διαφορετική από τις άλλες, την οποία έζησα κατά τη διάρκεια της θητείας μου. Αυτός ο στρατός είναι τόσο μοναδική εμπειρία που σου μένει αξέχαστη ρε γαμώτο....

Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω;

Πατήστε play πριν αρχίσετε την ανάγνωση... (η διφωνία προς το τέλος του τραγουδιού είναι μαγική) Είχε μόλις τελειώσει το τραγούδι και το ξαναέβαλα αμέσως. Το άκουγα για πρώτη φορά και είχα μουδιάσει. Πάντα λάτρευα αυτή την αίσθηση που προκαλεί η μουσική. Και ανυπομονώ συνεχώς για την επόμενη φορά που θα την ξανανιώσω με ένα τραγούδι. Όπως το μούδιασμα του έρωτα. Η πρώτη φορά που το ένιωσα παίζοντας κάτι στην κιθάρα ήταν αρκετή. Πως μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό; Έτσι θέλω να είναι η ζωή μου. Γεμάτη μουσική. Μουσική και όνειρα. Αλλά πρώτα να σας πω για μια συνάντηση... Τα τελευταία...

Γιαγιά Παρτ IV: Dreamland

Έχω πολύ καιρό να γράψω για τη γιαγιά μου, ένα από τα αγαπημένα μου θέματα και αυτό που έκανε παγκοσμίως γνωστό το blog μου. Έτσι έχω φτάσει σήμερα να έχω επισκέψεις από χώρες όπως η Ιαπωνία, το Ιράν και η Λετονία και να απορώ πως μπορεί να βρέθηκε κάποιος από την Ιαπωνία στο blog μου. Οι κακοπροαίρετοι θα πείτε πως αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη γιαγιά μου και τέτοιες επισκέψεις είναι τυχαίες και μάλλον θα έχετε δίκιο, ΑΛΛΑ δικό μου είναι το blog και αν θέλω να το αποδώσω εκεί δεν μπορεί κανείς να με σταματήσει! Μετά από αυτή την άχρηστη εισαγωγή προχωράω στο θέμα... Έχω πολύ...

Ένας χαμένος φίλος

Μου έχουν χαραχτεί στη μνήμη αρκετές στιγμές που περάσαμε μαζί με το φίλο μου το Λουκά. Δεν μπορώ να θυμηθώ τι ήταν αυτό που μας έκανε να γίνουμε φίλοι. Νομίζω πως με όλους τους ξεχωριστούς φίλους μου, δεν υπήρχε κάτι συγκεκριμένο που να μας έφερε κοντά. Κάποιο κοινό ενδιαφέρον, μια κοινή δραστηριότητα... τίποτα τέτοιο. Απλά έτυχε να βρεθούμε στον ίδιο χώρο, στην ίδια παρέα, στο ίδιο σχολείο ή όπου ήταν αυτό και διακρίναμε ο ένας στον άλλο τη φιλία. Τη φιλία τη διακρίνεις. Ξέρεις ποιος είναι ή μπορεί να γίνει φίλος σου μόνο κοιτώντας τον. Προχθές το βράδυ ο Λουκάς κοίταξε στον καθρέφτη....

Φοβού τους bloggers και γνώμη φέροντες

Έχω καιρό να γράψω στο blog μου και αυτό με στενοχωρεί. Πιστεύω πως γράφω για να μοιραστώ τις σκέψεις μου με άλλους ανθρώπους ώστε αν αξίζουν κάτι αυτές οι σκέψεις και έχουν σημασία για κάποιους να μην πάνε χαμένες. Επίσης, ο κύριος λόγος που γράφω είναι για να εκτονώσω τις σκέψεις μου και ελεύθερος πλέον από αυτές να συνεχίσω. Έχει μεγάλη δύναμη η εξομολόγηση και καλύτερα όταν το κάνεις να έχεις κάποιον απέναντί σου που να θέλει να σε ακούσει. Πολλά έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό και για τίποτα από αυτά δεν έχω γράψει. Αλλά περιμένω και ξέρω πως θα ρθει η στιγμή. Πρέπει να...

Μέχρι πέντε είναι σχέση

Νέα εξαιρετική φάρσα από Ελληνοφρένεια. Ακούστε ε...

Μια στάση παραπέρα

Κυριακή απόγευμα και η κυρία Κυριακή είχε πάρει το αστικό για να μεταβεί από το κέντρο στην περιοχή όπου μένει. Είχε πάει σε ένα μνημόσυνο. Η κυρία Κυριακή είχε προσέξει ότι τον τελευταίο καιρό οι κηδείες και τα μνημόσυνα γνωστών και συγγενών όλο και πλήθαιναν. Κάθε φορά που τύχαινε κάτι τέτοιο επέστρεφε στο σπίτι σκεπτική. Σκεπτική όχι για το σύνηθες πως πέρασαν τα χρόνια και ότι θα έρθει μια στιγμή που θα φύγει κι αυτή απ' τον κόσμο. Αυτό που την προβλημάτιζε ήταν τα παιδιά της. "Πως θα ζήσουν τα παιδιά σε έναν τέτοιο κόσμο;" Ήταν τέλη Μαΐου. Μία από τις πρώτες καλοκαιρινές μέρες που ήρθε...

Τη χρήση χημικών καταγγέλλει και η Πανελλήνια Ιατρική Εταιρία

Από alterthess Σε ανακοίνωσή της τονίζεται ότι «η Εταιρεία μας από το 2007 είχε αποστείλει στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης επιστολή διαμαρτυρίας για την από τότε εντατικοποίηση χρήσης χημικών σε διαδηλώσεις και τις επιπτώσεις τους στην υγεία, όχι μόνο των διαδηλωτών (οι αστυνομικοί προστατεύονται με μάσκα) αλλά και των περιοίκων. Μετά την συνεχιζόμενη και διευρυνόμενη χρήση των συγκεκριμένων χημικών αδιακρίτως και με επιτεινόμενη ένταση επανερχόμεθα προς κάθε υπεύθυνο. Είναι γνωστό ότι τα χρησιμοποιούμενα δακρυγόνα περιέχουν την ουσία CS (ορθοχλωροβενζινομαλονονιτρίλη) η οποία προξενεί...

Το εργοστάσιο κι εγώ - Μια ιστορία αγάπης και μίσους

Αγαπώ τον Καρυωτάκη αλλά τη ζωή μου θα τη φτιάξω όπως τη θέλω εγώ. Θα τον αλλάξουμε το γαμώκοσμο! Ξεκίνησα τη δουλειά σε μια δύσκολη φάση για τα οικονομικά μου, η οποία και παραμένει, οπότε αν μείνω χωρίς δουλειά την έχω φουτσίσει. Όταν βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση μπαίνεις στη διαδικασία να ανέχεσαι πολλά πράγματα προκειμένου να δουλέψεις. Όταν, όμως, οι αρχές σου είναι υπεράνω χρημάτων, έτσι και οι επιλογές σου πρέπει να γίνονται μ' αυτή τη λογική. Αλλιώς οι αρχές σου γίνονται αρχίδια και τα αρχίδια ορίζουν τη ζωή σου, η ζωή σου γίνεται ένα συνεχές κυνήγι χρήματος και καθώς τρέχεις...

Βρείτε τις διαφορές - παρτ του

Πηγή για τη φωτογραφία Πάγκαλου-Βενιζέλου προβοκάτορ...

Ταξιδεύοντας στο Σύνταγμα

Αναδημοσιεύω το πολύ καλό κείμενο του συνονόματου Πιτσιρίκου. Είναι must read. Κάτι σαν τον Κώδικα Ντα Βίντσι με τη διαφορά ότι ο Πιτσιρίκος δε γράφει μαλακίες. Πέρα από την πλάκα, θεωρώ σημαντικό να το διαβάσετε και ΚΥΡΙΩΣ να το δώσετε να το διαβάσουν συγγενείς, φίλοι και γνωστοί που δεν έχουν σχέση με διαδίκτυο και τα συναφή. Αρκετά με το να μας πλασάρουν ότι γουστάρουν στην τηλεόραση και η μάνα σου να αγωνιά τι θα γίνει αν δε μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση από αυτούς που έχουν ξεπουλήσει τα πάντα. Τι άλλο πρέπει να κάνουν δηλαδή για να τους στείλουμε στο διάολο; Δε χρειαζόμαστε κανένα...

Μπάτσοι - βιοπαλαιστές - κουκουλοφόροι

Πολύ φάτσα το μικρό αλλά αν πέσει σήμα θα τις φάει τις μάπες του! Έχουμε και μια οικογένεια να θρέψουμε. Με έχουν κουράσει αυτοί που ισχυρίζονται πως οι μπάτσοι ντύνονται κουκουλοφόροι για να κάνουν προβοκάτσιες. Δεν μπορώ άλλο να ανεχθώ τόση αδικία και λάσπη και τέτοια προσβόλα στο πρόσωπο της αστυνομίας. Ξυπνήστε επιτέλους και δείξτε και λίγο σεβασμό. Η αλήθεια, που όσοι βγάζουν τέτοιου είδους βιαστικά συμπεράσματα αγνοούν, είναι ότι το επάγγελμα του μπάτσου περνάει μεγάλη κρίση. Από τη μια η οικονομική κρίση και η ανάγκη για περικοπές στο δημόσιο, από την άλλη οι μπάτσοι να ξύνουν...

Η κρυμμένη αλήθεια

Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Ξύπνησα με δυσκολία και κακόκεφος για τη δουλειά. Πλύθηκα, ήπια το γάλα με κακάο που μου ετοιμάζει η μαμά (ναι ρε μου φτιάχνει γάλα η μάνα μου υπάρχει πρόβλημα;), ντύθηκα, πήρα το κολατσιό (ναι κι αυτό η μάνα μου το ετοιμάζει λογαριασμό θα σας δώσω;), φίλησα τη μάνα μου (μαμόθρεφτο είσαι και φαίνεσαι!) και έφυγα με κατεβασμένα τα μούτρα. Όταν είσαι αναγκασμένος να κάνεις κάτι, φαντάζει σαν όλο σου το είναι να συνομωτεί εναντίον σου. Αυτό που είσαι αναγκασμένος να κάνεις δεν υπάρχει περίπτωση να έχεις διάθεση να το κάνεις αλλά αντιθέτως με ένα μαγικά καταραμένο...

Τα κλεμμένα τηλεκοντρόλ (μια ιστορία του Κωστάκη Ανάν)

Τον τελευταίο καιρό έχω περιορίσει κατά πολύ κάποιες από τις αγαπημένες μου ασχολίες και συγκεκριμένα να παίζω μουσική και να γράφω στο πολυαγαπημένο μου blog. Αλλά πάνω απ' όλα το μεροκάματο. Σήμερα πληρώθηκα και ένιωσα την πληρότητα του σκληρά εργαζόμενου... δυστυχώς. Μετά από χρόνια σπουδών με μεταπτυχιακό, άπτυστα αγγλικά, άpιστες γνώσεις χειρισμού πισιού κλπ οι κόποι μου ανταμείβονται. Δουλεύω όλη μέρα, 6-7 μέρες τη βδομάδα σε μια δουλειά που δεν είμαι αρκετά δυστυχισμένος για να μου αρέσει, για να πάρω 1000 και κάτι γιούρο μηνιάτικο.  Από αυτά κάνα 800άρι φεύγουν απευθείας σε δάνεια...