28 Απρ 2012

Κάθε κατεργάρης στο ράφι του

Ακολουθεί πολιτική διαφήμιση...

Ράφι οξυάς Praktiker 12,90 €

Κόστος ραφιών Κοινωνικού Παντοπωλείου Δήμου Κορινθίων 12.828,90 € +ΦΠΑ = 15.779,55 €

15.779,55 € / 12.90 € = 1223 ράφια

Συμπέρασμα: της πουτάνας τα ράφια!

Αλλά ας μη βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα. Διανύουμε περίοδο παγκόσμιας κρίσης. Οι άνθρωποι έχουν έντονα οικονομικά προβλήματα. Κάποιοι πεινάνε. Ένας δήμος πήρε την πρωτοβουλία (μετά από κάποιες πιέσεις βέβαια) να ξεκινήσει την αξιόλογη προσπάθεια δημιουργίας Κοινωνικού Παντοπωλείου. 

Τι χρειάζεται λοιπόν για την εύρυθμη λειτουργία του Κοινωνικού Παντοπωλείου ώστε να μπορείς να βοηθήσεις ουσιαστικά τον κόσμο;
Να εξασφαλίσεις πως θα έχεις φθηνά ή και δωρεάν τρόφιμα; 
Όχι!
Να βρεις ανθρώπους που θα βοηθήσουν εθελοντικά στη διαμόρφωση του χώρου; 
Όχι!
Να έχεις πόρους για κάποιον υπάλληλο; 
Ουχί!

Να αγοράσεις πολλά και καλά ράφια!
Τηρώντας βέβαια τις νόμιμες αδιαφανείς διαδικασίες.
Κι αν περισσέψουν λεφτά θα πάρουμε και τρόφιμα.

Γιατί στο δήμο Κορινθίων ξέρουν από καλό ράφι!

15 Απρ 2012

12 Απρ 2012

Τις πταίει; Αυτός! 1-0

Αρκετά χρόνια τώρα ένα ερώτημα τριγυρνά στο μπερδεμένο και χαριτωμένο κεφαλάκι μου. Με ποιο σκεπτικό άνθρωποι φτωχοί και ταλαιπωρημένοι, που δουλεύουν σαν τα σκυλιά για να κονομάνε τα αφεντικά τους, υποστηρίζουν δεξιά κόμματα (μέσα και το μπατσόκ μη λέμε τα αυτονόητα) και συντηρητικές αντιλήψεις. Είναι εμφανές πως οι εν λόγω παρατάξεις χρόνια τώρα με τις πολιτικές τους στηρίζουν τους πλουσίους και οι μόνοι που θίγονται είναι τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, παρά τις πίπες που υπόσχονται προεκλογικά.

Τείνω να το αποδώσω σε δύο λόγους. Τώρα θα μου πείτε στ' αρχίδια μας τι πιστεύεις ρε καραγκιόζη που μας το παίζεις και ξερόλας και μας τα πρήζεις με τις βλακώδεις θεωρίες σου. Αλλά ξεχνάτε παιδιά ότι εδώ είναι το blog μου και κουμάντο κάνω εγώ! Εδώ είναι το φτωχικό μου! Το τσαρδάκι μου! Το νοικοκυριό μου! Μι κάζα ε σου κάζα! Αντερστέντ;

Από τη μία ο κόσμος προφανώς εθελοτυφλεί. Δε θέλει να δεχθεί την πραγματικότητα και περιμένει με ανυπομονησία, σαν το σκυλάκι που περιμένει κόκκαλο, για υποσχέσεις επί υποσχέσεων. Έχει μάθει και πατροπαράδοτα να υποστηρίζει συγκεκριμένα πράγματα και άντε να του αλλάξεις μυαλό.

Σχετικός με το τελευταίο είναι ο δεύτερος λόγος. 

Παρένθεση: Το χαρακτηριστικό της αριστεράς είναι η ιδεολογία. Όταν είσαι αριστερός θα έχεις κάποια ιδεολογία ακόμη κι αν είσαι χοντροκέφαλος, δεν μπορεί. Ίσως αυτός να είναι και ένας λόγος που οι αριστεροί δυσκολεύονται να τα βρουν μεταξύ τους και τείνουν να διαφωνούν, καθώς οι ιδέες δύσκολα συγκλίνουν.
Η δεξιά από την άλλη δε χαρακτηρίζεται από την ιδεολογία. Αυτό που φέρνει τους δεξιούς κοντά είναι το συμφέρον το οποίο είναι πιο εύπλαστο από τις ιδέες. Αλλά αυτό ισχύει για αυτούς που επωφελούνται, δηλαδή τους πιο ισχυρούς. Οπότε οι φτωχοί τι δικαιολογία έχουν; Τι παίρνει τη θέση της ιδεολογίας για αυτούς και πιστεύουν στη δεξιά; Ας το σκεφτούμε λίγο. Σου 'ρχεται τίποτα; Καλά το πας... έλα το 'χουμε... κλείνει η παρένθεση.

Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Εκ των τριών, αυτό που έχει μείνει κάπως πιο καλοδιατηρημένο στις συνειδήσεις του κόσμου είναι μάλλον το πρώτο. Η πατρίς! Γιατί εδώ είναι Ελλάδα ρε! Έχουμε βγάλει Πλάτωνα και Αριστοτέλη! Έχουμε βγάλει Μέγκα Αλέξανδρο! Είχαμε Δημοκρατία όταν εσείς ακόμη ζούσατε σε σπηλιές! Δε μας αφήνουν να σηκώσουμε κεφάλι γιατί θα τους φάμε! Σώκρατες ντρανκ δε κόνιουμ! Δε συνεχίζω, καταλάβατε που το πάω.

Είναι άραγες σύμπτωση ότι σε καιρούς κρίσης που ο κόσμος αρχίζει να αμφιβάλει για τις έως τώρα κομματικές επιλογές του και να αναρωτιέται τι θα ήταν καλύτερο να υποστηρίξει, προωθείται τόσο η ξενοφοβία, ο πατριωτισμός και φυσικά η ακροδεξιά; Δεν ξέρω. Ίσως να συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες. Ίσως οι άνθρωποι να ψάχνουν για εξιλαστήρια θύματα. Βέβαια, ίσως να έχουν και λίγη βοήθεια στο ποιον να κατηγορήσουν. Και ποιος καλύτερος από κάποιον πιο φτωχό, πιο κατατρεγμένο, πιο κακομοίρη από τους ίδιους; Τον μετανάστη. Είναι όπως στο σχολείο που έπρεπε να βρεις κάποιον πιο αδύναμο από σένα για να δείξεις πόσο μάγκας είσαι. Αφού λοιπόν αυτοί οι αλήτες είναι ο μεγάλος κίνδυνος και όχι αυτά τα θολά και δυσνόητα με τράπεζες, spreads, σκάνδαλα κλπ. πρέπει να επιλέξουμε το μη χείρον βέλτιστον. Δηλαδή την καλή μας δεξιά. Τι κι αν οι πολιτικές τους κάνουν τους φτωχούς φτωχότερους; Άλλος είναι ο κίνδυνος!

Δε θα προχωρήσω σε περαιτέρω ανάλυση. Σας αφήνω με μερικές εικόνες. Τα σχόλια ευπρόσδεκτα. Μου αρέσουν οι παρατηρήσεις, διορθώνομαι.