24 Σεπ 2009

Γιατί να μην ψηφίσεις τον/την/το...


Έφτασαν οι εκλογές και λες και δεν είχαμε αρκετά στο κεφάλι μας (ρε εδώ έχασε ο μΠΑΟΚ απ' τους γαύρους μες στην Τούμπα) τώρα πρέπει να σκεφτούμε και τι θα ψηφίσουμε. Τι να κάνουμε έτσι είν' η ζωή και δεν πρέπει να περιφρονούμε τα πολιτικά μας δικαιώματα που κερδήθηκαν με κόπους, θυσίες, αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα. Το πρόβλημά μου είναι ότι από όταν ήμουν μικρός και έπαιζα με μια σημαιούλα του Αβέρωφ που είχε κρατήσει η γιαγιά μου μέχρι να γίνω 18 άλλαξαν πολλά πράγματα κι έτσι ποτέ δεν ένιωθα να με εκφράζουν οι πολιτικές επιλογές που είχα. Οπότε ακολουθώντας την κοινώς πλέον αποδεκτή προσέγγιση του μη χείρον βέλτιστο αρχίζω αντίστροφα απορρίπτοντας ένα ένα τα υποψήφια κόμματα αλλά στο τέλος πάντα μένω με την ... στο χέρι.

Η παρακάτω ανάλυση είναι μια προσπάθεια να συνοψίσω τους λόγους για τους οποίους θεωρώ ότι δεν πρέπει να ψηφίσω κάθε υποψήφιο κομματικό σχηματισμό. Να αναφέρω ότι μέχρι προ ολίγων ημερών θα θεωρούσα τις παρακάτω επεξηγήσεις προφανείς, αυτονόητες και άχρηστες να αναφερθούν. Αλλά μετά από την κεραμίδα που μου 'ριξε η μάνα μου ότι θα ψηφίσει Γιωργάκη γιατί φαίνεται καλός άνθρωπος και ελπίζει ότι θα ακολουθήσει κοινωνική πολιτική και δε θα δίνει λεφτά μόνο στους πλούσιους όπως οι άλλοι, κρίνω πως είναι επιτακτική η ανάγκη να μοιραστώ τις σκέψεις μου, χωρίς να έχω ψευδαισθήσεις ότι έχω ορθή πολιτική στάση και συνείδηση.


ΠΑΣΟΚ: Αν το δεις απλοϊκά είναι η παράταξη που είναι τουλάχιστον κατά το ήμισυ υπεύθυνη για τα χάλια μας για προφανείς λόγους κι ας φταίνε οι άλλοι για τα άλλα μισά, δε διαφωνώ. Απλά αν έχεις ακατάστατο συγκάτοικο μπορείς που και που να σκουπίζεις λιγάκι αντί να χέζεις στο σαλόνι. Το σοσιαλιστικό της προφίλ έχει πάει περίπατο ειδικά μετά την "αποφασίζουμε και διατάζουμε" διακυβέρνηση Σημίτη. Ακόμη διαβάζουν ποιηματάκια οι γριές στην Πάνια και στον Παπαδάκη για τη δραχμή. Μετά από τόσα χρόνια διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία μαθαίνει από τη Σουηδία ότι η δημοκρατία απορρέει από τη βάση και όχι από την κορυφή. Όσο για τις καλές προθέσεις του Γιωργάκη θα μπορούσε να αποδειχθεί με μαθηματική ακρίβεια ότι θα ξεχαστούν την επομένη των εκλογών υπό τη σκιά της λιτότητας που απαιτεί η ΕυρΕν


ΝΔ: Όπως προείπα λόγω δεξιάς γιαγιάς (αλλά όχι αυτής που αναφέρεται σε προηγούμενη ανάρτηση) η οποία είχε χάσει άντρα και αδερφό στον εμφύλιο, περίμενα σαν παιδάκι ότι αν βγει η ΝΔ θα ζούμε στη γη της επαγγελίας. Μέχρι που ήρθε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και κατάλαβα ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς αλλά δεν ήξερα γιατί. Μετά που μεγάλωσα λίγο και άρχισα να σκέφτομαι πότε πότε κατάλαβα ότι το πρόβλημα είναι στη φύση του συντηρητισμού που προασπίζεται και προωθεί την οικονομία της ελεύθερης αγοράς και αποφεύγει εξ ορισμού τις "σοσιαλιστικές υπερβολές".
Δυστυχώς δε ζούμε σε μια κοινωνία που απλώς αν είσαι εργατικός θα τα καταφέρεις αλλά αντιθέτως ο ένας τρώει τον άλλο, άνθρωποι πατούν επί πτωμάτων και καθένας κοιτάει μόνο την πάρτη του. Η κοινωνική δικαιοσύνη δε θα έρθει από μόνη της. Τα επίπεδα των εισοδημάτων δε θα ισορροπήσουν. Σε μια τέτοια κοινωνία τα πράγματα μπορεί να βρουν την ισορροπία τους αλλά δε θα είναι υπέρ των ανθρώπων.

ΚΚΕ:
Ένα ακόμη από τα πράγματα που συνειδητοποίησα ότι δε μου αρέσει μεγαλώνοντας είναι ο δογματισμός και ο φανατισμός σαν συνέπεια του πρώτου. Προτιμώ να μην προχωρήσω σε λεπτομέρειες γιατί βαριέμαι και τα λένε καλύτερα τα προφητικά λόγια εδώ (δείτε το Γ.Ο χαρακτήρας της επανάστασης). Μία ερώτηση μόνο. Τόση σιγουριά... πουρκουά ρε Αλέκα;


ΛΑΟΣ: Κανονικά θα έπρεπε να πω κάνε μας τη χάρη που θα ασχοληθώ και με το ΛΑΟΣ όμως η αυξημένη δημοτικότητα του φασιστοειδούς σχηματισμού επιβάλει να γράψω δυο λόγια. Λαϊκισμός, υποκρισία, ξερολίαση, ρατσισμός, πολιτική καφενείου. Πληροφορίες για τους υποψηφίους του εδώ (μα τον Ψινάκη?!).
Και για να απαντήσω στην επιτυχημένη διαφημιστική τους καμπάνια... παπάρια ξέρεις!


ΣΥΡΙΖΑ: Δε μπορώ να πω έχει πιασάρικο όνομα. Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Καλή φάση ακούγεται. Απλά έχουν μπερδέψει τα μπούτια τους και από κάτι 18% που τους έδιναν μετά την άνοδο του Τσίπρα, τώρα (πάντα σύμφωνα με δημοσκοπήσεις) φαίνεται πως με το ζόρι μπαίνουν στη Βουλή. Φυσικά δεν είχαν το συνεχές promotion που είχε το ΛΑΟΣ. Αντιθέτως κατηγορήθηκαν από τα media ότι υποκινούσαν επεισόδια κτλ.
Όσο για τις θέσεις τους, υπόσχονται πολλά, αλλά όλα "στο μέτρο των δυνάμεών" τους οι οποίες δε φαίνεται να είναι και πολλές. Προβληματίζομαι για το πως μπορούν να εφαρμοστούν οι θέσεις τους στο οικονομικό περιβάλλον της ΕυρΕν και για να πω την αλήθεια αμφιβάλω για τις δυνατότητές τους, καθώς και για την ενότητα και τη δυναμική τους σαν παράταξη.


Οικολόγοι πράσινοι: Ομοίως με το ΣΥΡΙΖΑ μου φαίνεται ενδιαφέρουσα επιλογή αλλά με ανησυχεί η εξέλιξη που μπορεί να έχουν και ειδικότερα η προώθηση συνεργασιών και συγκεκριμένα του ενδεχόμενου συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ. Θεωρώ πως μια τέτοια συνεργασία θα έχει στο επίκεντρο μόνο το περιβάλλον, η διαφύλαξη του οποίου βέβαια είναι πολύ σημαντική και επιτακτική, αλλά κρύβει τον κίνδυνο να οδηγηθούμε απλά σε ένα "πράσινο" καπιταλισμό.
Ενημερωτικά και άσχετα με τα παραπάνω παραθέτω την απάντησή τους στη συνεχή λάσπη που δέχονται τελευταία περί φιλο-σκοπιανών θέσεων μπας και ξεπλυθεί λίγο το όνομά τους.

Εξωκοινοβουλευτικά κόμματα: Όσον αφορά τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα η αλήθεια είναι ότι κάποια μπορεί να παρουσιάζουν ενδιαφέρον αλλά δυστυχώς δεν τους δίνεται η δυνατότητα από το πολιτικό σύστημα να προωθήσουν τις θέσεις τους. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να υποστηρίξεις κάποιον τέτοιο σχηματισμό καθώς τότε περιορίζονται οι πολιτικές επιλογές και δυνατότητες και παγιώνεται η υφιστάμενη κατάσταση. Από την άλλη μπορεί να μην παίρνει ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα αλλά φαντάσου να υποστήριζες την Καλαμαριά. Οπότε τι σκατά κάνεις;
Παρακαλώ για τα σχόλιά σας...