31 Ιουλ 2013

Κορυφαία αναζήτηση 6

...που έκανε κάποιος και κατέληξε στο blog μου:

ti mporeis na peis pernontas pipa

Αγαπητή/έ φίλη/ε,

το τι θα πεις είναι μικρής σημασίας, καθώς όταν φτάσεις σε αυτό το σημείο τα λόγια είναι περιττά για τον ερωτικό σου σύντροφο. Ωστόσο είναι σημαντικό τι να αποφύγεις να πεις. Φράσεις που αντενδείκνυνται είναι:


  • Τι λες να μαγειρέψω αύριο;
  • Σου αρέσουν τα παιδιά; Εγώ θέλω τρία.
  • Μήπως να παίξουμε καλύτερα καμιά μπιρίμπα;
  • Θα ρθει να μείνει μαζί μας η μαμά για καμιά βδομάδα!
Επίσης είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή για να ζητήσετε χάρες στις οποίες ειδάλλως η απάντηση θα ήταν αρνητική. Αυτά και μην ξεχνάτε...

27 Ιουλ 2013

Όσα μαθαίνουμε "λαθραία"

Για τον Γιακίμπι

Τα τελευταία δύο χρόνια είχα την τύχη να συμμετέχω σε έναν αυτοδιαχειριζόμενο χώρο. Ο σημαντικότερος λόγος που νιώθω τυχερός για αυτή την εμπειρία μου ήταν οι άνθρωποι που γνώρισα εκεί και οι σχέσεις που ανέπτυξα μαζί τους. Ένας από αυτούς ήταν ο Γιακίμπι.

Στην πρώτη εκδήλωση που συμμετείχα στα πλαίσια της ομάδας, με χαρά είχα αναλάβει την ενημέρωση των περαστικών για τις δράσεις μας. Καθώς, λοιπόν, ενημέρωνα διάφορους με πλησίασε κι αυτός δείχνοντας ενδιαφέρον για αυτά που έλεγα. Ήταν ευχάριστο γιατί λίγοι έδειχναν ενδιαφέρον. Θεώρησα ότι έπρεπε να του αφιερώσω περισσότερο χρόνο για να επικοινωνήσουμε με τα σπαστά ελληνικά του και το χαμόγελο και πως θα ήταν ωραίο να συμμετέχει στην ομάδα μας. Έτσι τον παρότρυνα να επισκεφθεί τη συνέλευσή μας.

Κάθε φορά που γνωρίζεις έναν άνθρωπο είσαι επιφυλακτικός. Στην αρχή ήταν δύσκολο ακόμη και να πούμε σωστά το όνομά του. Αλλά μας κέρδισε σιγά-σιγά, μέρα με τη μέρα, με όμορφες και δύσκολες στιγμές και αρκετή υπομονή από πλευράς του. Και το λέω γιατί είναι δύσκολο μετά από όσα πέρασε να βρει υπομονή, αλλά ο Γιακίμπι είναι δυνατός. "Άρμι", όπως λέει ο ίδιος.

Ο Γιακίμπι είναι από το Αφγανιστάν. Πρόσφυγας σε μια χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε μια τεράστια σαδιστική φυλακή, που σε διώχνει αλλά συγχρόνως δε σου επιτρέπει να πας πουθενά. Μπορεί να είναι μακρυά από την οικογένειά του και όσα γνώρισε και αγάπησε μικρός, αλλά χάρη σε αυτόν μάθαμε όλοι μαζί ότι η ανθρωπιά και τα αγνά αισθήματα δεν έχουν εθνικότητα. Ο Γιακίμπι είναι αδερφός μου.

Αντίθετα με όσες μπούρδες λένε για τους μετανάστες, ο Γιακίμπι δεν μισεί τις γυναίκες, αντιθέτως τις αγαπάει και τις φροντίζει ιδιαίτερα. Οι διατροφικές του συνήθειες είναι παρόμοιες με τις δικές μας και είναι και καλός μάγειρας. Είναι φιλότιμος, εργατικός, καλοπροαίρετος και έξυπνος. Επίσης δεν είναι "λαθραίος", έχει ότι χαρτιά του επιτρέπουν να έχει αλλά μέσα σε αυτά δε χωράνε αυτά που ονειρεύεται. Και δεν ονειρεύεται κάτι παράλογο. Μονάχα να μπορεί να ταξιδέψει ελεύθερος και να κυνηγήσει το μέλλον του, να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή.

Εδώ και δύο μήνες έχω μετακομίσει πίσω στο πατρικό μου με σχέδια να ανοίξω μια δική μου επιχείρηση. Ονειρεύομαι πως αν πάει καλά, θα πάρω τηλέφωνο μια μέρα τον Γιακίμπι και θα του πω ότι χρειαζόμαστε κάποιον για δουλειά. Πως αυτή η δουλειά θα τον βοηθήσει να αποκτήσει διαβατήριο και να είναι ελεύθερος να ορίσει το μέλλον του. Για την ώρα, αυτό φαντάζει απατηλό αλλά κανείς δε θα μας σταματήσει να ονειρευόμαστε.

19 Ιουλ 2013

Μητέρα

Όλα τα νοιάστηκες
μα δε φρόντισες να μου μάθεις να νοιάζομαι
για αυτούς που η ζωή μετρημένα τους τα έδωσε
που τους χαρίζουν αγκαλιές μονάχα όταν περισσεύουν
κι αυτοί τις γυαλίζουν σαν πολύτιμα πετράδια
δε νοιάστηκες να μου μάθεις να φροντίζω
για σένα.

Κι όταν σε ρώτησα γιατί, μου είπες
"δεν έκανες λάθος αγόρι μου,
απλά άργησες λίγο".

2 Ιουλ 2013

Οι φίλοι μας τα ζώα

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανθρώπων που τους διαχωρίζει από τα ζώα είναι η εξέλιξή τους. Από τη φάση του κυνηγού, στη φάση του καλλιεργητή, στο νομαδισμό, στην ανάπτυξη των τεχνών κλπ. για να φτάσουμε με τα πολλά σε αυτή την αηδία που είμαστε σήμερα. Χάρη στην εξέλιξή μας καταφέραμε να έχουμε εξαπλωθεί και κυριαρχήσει στον πλανήτη, καταστρέφοντας τα πάντα γύρω μας, συχνά κι εμάς τους ίδιους. Δεν το λες και τρελή επιτυχία αλλά είναι σίγουρα εντυπωσιακό.

Προς έκπληξή μου έμαθα πρόσφατα πως υπάρχει ένα είδος μυρμηγκιού που επίσης έχει εξελιχθεί σε καλλιεργητή, καθώς παράγει μύκητες (μανιτάρια) με τους οποίους τρέφεται. Ακούγεται αρκετά ελπιδοφόρο. Εύχομαι καλή συνέχεια και καλύτερη πορεία στα μυρμήγκια.

Πάντως, παρότι έχουμε εξελιχθεί σε εντυπωσιακό βαθμό, σε κάποια πράγματα τα ζώα εξακολουθούν να μας ξεπερνούν. Και μάλιστα σε πράγματα που υποτίθεται πως έχουμε το copyright, όπως η αλληλεγγύη. Ναι, καλά καταλάβατε ακολουθεί μια ιστοριούλα για να αποδείξω το παραπάνω.

Πριν μερικές ημέρες, λοιπόν, συνέβη κάτι πρωτόγνωρο. Είχα βγάλει βόλτα τη σκυλίτσα μου τη Ντερσού στο συνηθισμένο μέρος, ένα όμορφο νηπιαγωγείο με παιδική χαρά, ψηλά πλατάνια και ακακίες, όπου κάνει την καθημερινή γυμναστική της για να μη βγει στις παραλίες με σκεμπέ και ντρέπεται. Παρένθεση: όσο το αναλύω βρίσκω κι άλλα μειονεκτήματα σε σχέση με τα ζώα αλλά ας μείνω στο θέμα μας.

Εκείνη τη μέρα οι καρακάξες που την πέφτουν στα πλατάνια ήταν πολύ ανήσυχες και έκαναν μεγάλη φασαρία. Κάποια στιγμή που η Ντερσού είχε πάει σε μια γωνία κοντά στο σχολείο βλέπω να μαζεύεται πλήθος πουλιών στη σκεπή ακριβώς από πάνω της, κάνοντας ακόμη πιο έντονο θόρυβο. Μέχρι να καταλάβω τι συμβαίνει μερικές καρακάξες όρμησαν προς το μέρος της Ντερσού με άγριες διαθέσεις. Τρόμαξα και τους φώναξα να φύγουν. Ευτυχώς όταν πλησίασα σταμάτησαν την "άνανδρη" επίθεση αλλά εξακολούθησαν να στέκονται από πάνω μας κάνοντας πολύ φασαρία. Περιττό να πω ότι η Ντερσού δεν κατάλαβε τίποτα και ήθελε να παίξει κηνυγώντας ένα πουλάκι που δυσκολευόταν να πετάξει και τριγύριζε εκεί κοντά. Την πήρα και φύγαμε καθώς δε μας σήκωνε το κλίμα. Την επόμενη μέρα επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό.

Το απλοϊκό συμπέρασμά μου ως σύγχρονος άνθρωπος της πόλης που δεν έχει ιδέα από τους νόμους της φύσης και τις συνήθειες των ζώων ήταν ότι τα πουλιά είχαν αγριέψει γιατί πεινούσαν. Μετά τη χθεσινή μας βόλτα με τη Ντερσού κατάλαβα πως είχα πέσει πολύ έξω. Χθες, λοιπόν, ένας τεράστιος αριθμός από καρακάξες πετούσαν και πάλι από πάνω μας και άραζαν στα δέντρα. Μόνο που αυτή τη φορά ήταν πολύ ήσυχα και δεν ενόχλησαν καθόλου τη Ντερσού. Στην αυλή του σχολείου υπήρχαν δύο νεκρές καρακάξες. Τα δύο πουλιά τις προηγούμενες ημέρες ήταν ζωντανά και τριγύριζαν στην αυλή καθώς δεν μπορούσαν να πετάξουν με αποτέλεσμα να πεθάνουν.

Οπότε ο λόγος της παράτολμης επίθεσης των πουλιών στην Ντερσού, η οποία μπορούσε κάλλιστα να αρπάξει κάποιο από αυτά με κίνδυνο της ζωής του, ήταν η αλληλεγγύη στα τραυματισμένα αδερφάκια τους. Δε χρειάζεται να μπω στη διαδικασία να σχολιάσω πόση αλληλεγγύη δείχνουμε οι άνθρωποι στην καθημερινότητά μας. Ας το σκεφτεί ο καθένας για τον εαυτό του.

Αυτά και σκατά στο φόβο, στον παρτακισμό και στο φασισμό (για να μην ξεχνιόμαστε).

26 Ιουν 2013

Για έναν άλλο κόσμο

Νικητή τον χαρακτηρίζουν
γιατί η ζωή του είναι μια μάχη
και αυτός φροντίζει να νικά
όποιο κι αν είν' το κόστος.

Φαντάζει σαν γενναίος
μα οι γενναίοι δε νικούν συχνά
γιατί ο έρωτας για το καλό
σε άδικες μάχες τους ρίχνει.

Μα αυτός δε νοιάζεται
αν είναι γενναίος ή δειλός
κάνει απλά τη δουλειά του
όποιο κι αν είν' το κόστος.

Μα όσο κι αν μοχθεί
για ποιο σκοπό ξοδεύει το χρόνο του;
Πόσο πόνο θα χρειαστεί
και άραγε θα καταλάβει στο τέλος...

άδικος είναι ο κόσμος
μα την καλοσύνη
δεν την κάνεις για ανταπόδοση
την χαρίζεις στον εαυτό σου.

16 Ιουν 2013

Επέτειος χαμού

Ξεγλυστρά και πέφτει ότι αγγίζω.
Πόσο να αντέξεις;
Με μια παλάμη άδεια
να ψιλαφείς τα αγκάθια των ανθρώπων
και όσα λιγοστά σου χάρισαν
και τους χάρισες κι εσύ
έχοντας πέσει απ' τα χέρια σας
το έδαφος αργά και σταθερά
να τα αφομοιώνει
ώσπου να γίνουν ένα
προσφέροντάς σου την ευκαιρία
να αντιληφθείς επιτέλους
πως έτσι θα καταλήξεις
ένα με το χώμα
όχι σαν υπόσχεση ολοκλήρωσης
ή έστω ως επέτειος χαμού
μα ένα ακόμη θύμα
στο στρατόπεδο των χαμένων
έχοντας αφήσει πίσω
μονάχα χαρακιές
μνήμες παροδικές
που σιγά σιγά επουλώνονται
κι από την άλλη να στέκουν θριαμβευτές
ο χρόνος, η φύση και η ζωή
χωρίς υποσχέσεις
ελεύθεροι.

25 Μαΐ 2013

Με τα μάτια της Ντερσού 2


Παρασκευή 24/5/2013

Αγαπημένο ημερολόγιο,

τις τελευταίες μέρες έχουμε κάνει πολλές βόλτες με τον κύριο Φαγητό σε αυτό το μέρος που το αποκαλεί Σκύδρα. Δεν ξέρω γιατί το λένε έτσι αλλά σίγουρα δεν ξέρουν να εκτιμούν το καλό φαγητό. Συνέχεια βρίσκω παρατημένα κοκκαλάκια, πεταμένες συσκευασίες από παγωτό που δεν τις έχουν γλύψει αρκετά και διάφορα άλλα. Είναι σα να βρίσκομαι στη Ντίσνεϋλαντ.

Χθες στην απογευματινή μας βόλτα έκανα ένα καινούργιο φίλο. Ήταν περίπου στο ύψος μου, ανοιχτόχρωμος με καστανές λεπτομέρειες. Στην αρχή ήταν επιφυλακτικός αλλά με λίγο νάζι και τσαχπινιά τον σαγήνεψα αμέσως και μετά δεν ξεκολλούσε. Βοήθησε λίγο και ότι ο Φαγητός ήταν καλός μαζί του. Μας ακολουθούσε παντού και παίζαμε παρέα.

Από τότε νιώθω πολύ περίεργα. Δεν ξέρω τι φταίει. Που κυλιόμασταν μαζί στο χώμα, ο τρόπος που με δάγκωνε, πως μύριζε ο πωπός του αλλά... νομίζω πως είμαι ερωτευμένη!

22 Μαΐ 2013

Με τα μάτια της Ντερσού


Τρίτη 21/5/2013

Αγαπημένο ημερολόγιο,

σήμερα μου συνέβη κάτι πρωτόγνωρο. Ξέρεις αυτά τα μεγάλα ζώα που βρίσκονται παντού και τρέχουν μες στην πόλη ενώ δεν έχουν πόδια; Σήμερα, λοιπόν, ήμουν μέσα σε ένα για πολλή ώρα χωρίς να πάθω τίποτα! Σχεδόν τίποτα δηλαδή...

Έχω δει φίλους μου να δημιουργούν ακτιβιστικές ομάδες και να κυνηγούν τα μεγάλα ζώα ενώ αυτά φεύγουν τρέχοντας γρήγορα. Δεν είμαι σίγουρη για ποιο λόγο το κάνουν αυτό, αλλά κάτι θα ξέρουν. Τα μεγάλα ζώα σκοτώνουν σκυλιά και κουβαλάνε ανθρώπους σαν ομήρους. Οι φίλοι μου μάλλον προσπαθούν να τους σώσουν. Έχω προσέξει ότι κάποιες φορές τα μεγάλα ζώα τρομάζουν και σταματούν κι έτσι βγαίνουν από μέσα οι άνθρωποι. Παρότι, όμως, οι φίλοι μου τους έσωσαν οι άνθρωποι δεν τους δίνουν φαγητό. Αυτό είναι καθαρή αχαριστία!

Στο θέμα μας όμως. Τις τελευταίες μέρες, ο κυριούλης Φαγητός έβαζε πράγματα μέσα σε κουτιά. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο όταν μπορείς απλά να τα μασουλήσεις. Το πρωί που σηκώθηκε τον έβλεπα να μεταφέρει όλα αυτά τα πράγματα έξω από το σπίτι. Αργότερα φύγαμε μαζί αλλά αντί για βόλτα, μπήκαμε μέσα σε ένα από αυτά τα μεγάλα ζώα. Τα πράγματά μας ήταν εκεί. Μάλλον του τα έδωσε ο Φαγητός για να μη μας πειράξει.

Το μεγάλο ζώο άρχισε να τρέχει σα χαζό. Στην αρχή ζαλίστηκα έτσι που έκανε και βγήκε νεράκι απ' το στόμα μου. Πήγαινε τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίναμε να κατεβούμε και η ώρα περνούσε βασανιστικά αργά. Να πω την αλήθεια σκυλοβαρέθηκα! Ο Φαγητός για να μη βαριέται κουνούσε συνέχεια μία ρόδα. Εμένα πάντως μου φαινόταν αρκετά βαρετό και μάταιο κι αυτό.

Μετά από πολλές ώρες υπομονής το μεγάλο ζώο εξαντλήθηκε και σταμάτησε οπότε καταφέραμε να γλιτώσουμε. Μας είχε πάει πολύ μακρυά. Εκεί συναντήσαμε άλλους ανθρώπους που μας βοήθησαν και μας έδωσαν φαγητό. Ωραία είναι εδώ. Νομίζω πως θα μείνουμε για λίγο καιρό. Μέχρι να μας πάρει κάποιο μεγάλο ζώο πάλι.

Ανησυχώ όταν λείπει ο κύριος Φαγητός μη τον πάρει κάποιο μεγάλο ζώο και φύγει μακρυά μου. Πιστεύω πως αν δεν υπήρχαν τα μεγάλα ζώα και είμασταν μόνο εμείς και οι άνθρωποι, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα!

5 Μαΐ 2013

ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ (new edition)


Ου καταδικάσεις τους υποκριτές. Μπορεί να το κάνουν κι αυτοί.

Ου υποστηρίξεις τους αδικημένους ωσάν να είχες ανθρωπιά.

Ου εκκλησιαστείς την Ανάσταση φορώντας ρούχα χαμηλής αξίας. Τι θα πει η κοινωνία;

Την ημέρα του Σαββάτου να την ξεχωρίζεις και να την αφιερώνεις στη βραδινή σου έξοδο. Γαμιέσαι στη δουλειά όλη τη βδομάδα.

Τίμα τα δελτία ειδήσεων ωσάν να έλεγαν την αλήθεια.

Ου χάσεις το νέο επεισόδιο του game of thrones.

Ου φονεύσεις μην όντας μέλος της Χρυσής Αυγής, καθώς μπορεί να τιμωρηθείς.

Ου κλέψεις λίγα.

Ου ψευδομαρτυρήσεις εκτός αν σε βολεύει.

Ου αντιδράσεις εις τα αντισυνταγματικά μέτρα και εις το αφεντικό σου. Ημέρες Κρίσεως έχουμε.

Ου στ!

3 Απρ 2013

Κορυφαία αναζήτηση 5

...που έκανε κάποιος και κατέληξε στο blog μου:

xazoxaroymenes παντρεμενες

Έχεις φετίχ με τις παντρεμένες; Η αγαπημένη σου αναζήτηση είναι "milf"; Έχεις ονειρώξεις με την Ελένη Μενεγάκη; Πιστεύεις ότι ο μόνος τρόπος να κάνεις σεξ είναι να βρεις κάποια "καμμένη" από το γάμο της; Έχεις βαρεθεί τις γυναίκες που το παίζουν ανεξάρτητες αλλά με την πρώτη ευκαιρία προσπαθούν να σε κουκουλώσουν;

Τότε είσαι στο σωστό μέρος! Μόνο σε εμάς θα βρεις όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για να κάνεις τις αρρωστημένες επιθυμίες σου πραγματικότητα! Δεν ξέρουμε με ποιο τρόπο αλλά αν το λέει το google τότε έτσι θα είναι!

21 Μαρ 2013

Παροδικό

Περιμένοντας τον κύκλο να κλείσει
μ' ένα γλυκό μούδιασμα ζάλης,
μάτια που κοιτούν μα δε βλέπουν
και μια ηλεκτρική βοή να διαπερνά το κρανίο...
στέκω ακίνητος· καθώς ανασηκώθηκα από κάτω
με το 'να χέρι να στηρίζει το σώμα
στο άλλο κρατώντας κάτι ασήμαντο
που στην ανάγκη χρήσιμο μπορεί να φανεί.

Περιμένω πως ο κύκλος θα κλείσει
γιατί κύκλος θα είναι δεν μπορεί
όσα θα έκανα να έχουν χαθεί
μαζί με μια παροδική πραγματικότητα
κι εγώ να στέκω ακίνητος στο χάος
μην όντας ικανός να καταλάβω.
Μια λανθασμένη εντύπωση θα είναι,
απλά τον κύκλο πρέπει να αναμένω
για πόσο ακόμα δε γνωρίζω
και πως θα κλείσει ελπίζω να προλάβω
ώσπου να κάτσω κάτω και πάλι.

Περιμένω τον κύκλο να κλείσει
μα κύκλο δεν μπορώ να δω
καθώς στέκω ακίνητος
και επιστρέφει η όρασή μου
μον' μια ευθεία αντικρίζω
που προς τα κάτω φαντάζει να πηγαίνει
με την κατάληξη στον ορίζοντα να χάνεται.

18 Φεβ 2013

Ένας ακόμη λογαριασμός

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013
Ώρα 9.37 π.μ.
Μπαίνω στο κτίριο της ΔΕΗ. Κανένας πελάτης στις θυρίδες εξυπηρέτησης όπου υπήρχαν δύο υπάλληλοι, γεγονός που μου προκαλεί ευχάριστη έκπληξη. "Θα τελειώσω γρήγορα και θα πάω για δουλειά", σκέφτομαι. Πλησιάζω την υπάλληλο.
-"Μπορώ να πληρώσω μέρος του λογαριασμού", την ρωτάω.
-"Πρώτος όροφος, γραφείο τέσσερα", μου απαντάει.
Ανεβαίνω στον πρώτο όροφο και ψάχνω το γραφείο τέσσερα για να αντικρύσω την μεταφερόμενη "πελατεία" που κάποτε θα έκανε ουρά στα ταμεία του ισογείου. Περίπου 20 άτομα περιμένουν με αριθμό προτεραιότητας να εξυπηρετηθούν από δύο γραφεία, ενώ ως συνήθως υπάρχουν 4-5 ακόμη υπάλληλοι στο χώρο που κάνουν άλλες δουλειές ή απλά ξύνονται. Σκέφτομαι ότι κάποιοι θα έχουν φύγει από τη δουλειά τους για να μπορέσουν να πληρώσουν. Κάποιοι ίσως να αναγκάστηκαν να "χρεωθούν" και άδεια.

Στο ένα γραφείο υπάρχει ένας πελάτης που σηκώνεται και πηγαίνει σε άλλο γραφείο να πάρει κάποια υπογραφή. Μια ηλικιωμένη κυρία πλησιάζει το άδειο πλέον γραφείο και λέει στην υπάλληλο ότι έχει τον επόμενο αριθμό. Αυτή της απαντά ότι εξυπηρετεί άλλον. Περνούν μερικά λεπτά, ο κύριος επιστρέφει χωρίς την υπογραφή και κάτι λέει ψυθιριστά στην υπάλληλο.
-"Θα περιμένετε εκεί", του απαντά αυτή οπότε ο κύριος φεύγει πάλι.
Η ώρα περνά και ο κύριος αργεί. Η ηλικιωμένη κυρία πλησιάζει και πάλι την υπάλληλο και τη ρωτάει αν μπορεί να την πληρώσει στα γρήγορα εφόσον ο άλλος αργεί.
-"Έχω άλλον πελάτη! Κάνω δουλειά!" της απαντά με έμφαση.

Στο δίπλα γραφείο ο υπάλληλος εξυπηρετεί εδώ και ώρα μια άλλη κυρία πληκτρολογώντας σιγά-σιγά στον υπολογιστή του με περισσή χαλαρότητα χρησιμοποιώντας μόνο τον δείκτη του δεξιού χεριού. Η ώρα περνά βασανιστικά αργά κι εγώ αντιμετωπίζω αρκετά αποτελεσματικά τη μονοτονία γράφοντας για όσα βλέπω γύρω μου.

Σε κάποια στιγμή ακούγεται ένας κύριος από κάποιο γραφείο στο βάθος, όπου έκαναν τους διακανονισμούς να λέει:
-"Γιατί μας μιλάτε με αυτό το ύφος; Πως μας φέρεστε έτσι; Η μητέρα μου είναι άρρωστη!"
Κανείς δε φάνηκε να νοιάζεται και μετά από λίγο ο κύριος αποχώρησε μαζί με τη μητέρα του.

Ώρα 10.32 π.μ.
Η εμφάνιση του αριθμού μου στην ψηφιακή οθόνη αισθητικής 80's, διακόπτει βίαια τον ειρμό μου. Αρπάζω βιαστικά τα πράγματά μου και κατευθύνομαι στο γραφείο της υπαλλήλου που είχε κάνει την παρατήρηση στην ηλικιωμένη κυρία.
-"Θα ήθελα να πληρώσω μέρος του λογαριασμού μου", της λέω.
-"Σε ποιο όνομα είναι ο λογαριασμός;" με ρωτάει.
-"Της ιδιοκτήτριας."
-"Για να κάνετε διακανονισμό πρέπει να έρθει η ίδια ή να σας κάνει πληρεξούσιο", μου λέει.
-"Δηλαδή δεν μπορώ απλά να δώσω ένα ποσό και να πάρω απόδειξη;" ρωτάω.
-"Όχι, αλλά να σας ενημερώσω ότι μέχρι τις 15/3 που θα εκδοθεί ο νέος λογαριασμός μπορείτε να πληρώσετε εσείς όλο το ποσό. Μετά από αυτή την ημερομηνία κινδυνεύετε να σας κόψουν το ρεύμα."

Φεύγοντας σκεφτόμουν ότι πρέπει να κάνω οικονομία και να μαζέψω χρήματα για τους λογαριασμούς μου. Αλλά και ότι είναι ωραία η ασφάλεια. Κι εμείς μπορούμε να νιώθουμε ασφάλεια για τις φριχτές ζωούλες μας. Θα δουλεύουμε όλη μέρα ή θα ψάχνουμε για δουλειά, θα αγχωνόμαστε, θα πεινάμε, θα αρρωσταίνουμε, θα προσπαθούμε, θα αδικούμαστε αλλά πάντα με ασφάλεια. Καλή διασκέδαση!