Με τα μάτια της Ντερσού

Τρίτη 21/5/2013

Αγαπημένο ημερολόγιο,

σήμερα μου συνέβη κάτι πρωτόγνωρο. Ξέρεις αυτά τα μεγάλα ζώα που βρίσκονται παντού και τρέχουν μες στην πόλη ενώ δεν έχουν πόδια; Σήμερα, λοιπόν, ήμουν μέσα σε ένα για πολλή ώρα χωρίς να πάθω τίποτα! Σχεδόν τίποτα δηλαδή...

Έχω δει φίλους μου να δημιουργούν ακτιβιστικές ομάδες και να κυνηγούν τα μεγάλα ζώα ενώ αυτά φεύγουν τρέχοντας γρήγορα. Δεν είμαι σίγουρη για ποιο λόγο το κάνουν αυτό, αλλά κάτι θα ξέρουν. Τα μεγάλα ζώα σκοτώνουν σκυλιά και κουβαλάνε ανθρώπους σαν ομήρους. Οι φίλοι μου μάλλον προσπαθούν να τους σώσουν. Έχω προσέξει ότι κάποιες φορές τα μεγάλα ζώα τρομάζουν και σταματούν κι έτσι βγαίνουν από μέσα οι άνθρωποι. Παρότι, όμως, οι φίλοι μου τους έσωσαν οι άνθρωποι δεν τους δίνουν φαγητό. Αυτό είναι καθαρή αχαριστία!

Στο θέμα μας όμως. Τις τελευταίες μέρες, ο κυριούλης Φαγητός έβαζε πράγματα μέσα σε κουτιά. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο όταν μπορείς απλά να τα μασουλήσεις. Το πρωί που σηκώθηκε τον έβλεπα να μεταφέρει όλα αυτά τα πράγματα έξω από το σπίτι. Αργότερα φύγαμε μαζί αλλά αντί για βόλτα, μπήκαμε μέσα σε ένα από αυτά τα μεγάλα ζώα. Τα πράγματά μας ήταν εκεί. Μάλλον του τα έδωσε ο Φαγητός για να μη μας πειράξει.

Το μεγάλο ζώο άρχισε να τρέχει σα χαζό. Στην αρχή ζαλίστηκα έτσι που έκανε και βγήκε νεράκι απ' το στόμα μου. Πήγαινε τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίναμε να κατεβούμε και η ώρα περνούσε βασανιστικά αργά. Να πω την αλήθεια σκυλοβαρέθηκα! Ο Φαγητός για να μη βαριέται κουνούσε συνέχεια μία ρόδα. Εμένα πάντως μου φαινόταν αρκετά βαρετό και μάταιο κι αυτό.

Μετά από πολλές ώρες υπομονής το μεγάλο ζώο εξαντλήθηκε και σταμάτησε οπότε καταφέραμε να γλιτώσουμε. Μας είχε πάει πολύ μακρυά. Εκεί συναντήσαμε άλλους ανθρώπους που μας βοήθησαν και μας έδωσαν φαγητό. Ωραία είναι εδώ. Νομίζω πως θα μείνουμε για λίγο καιρό. Μέχρι να μας πάρει κάποιο μεγάλο ζώο πάλι.

Ανησυχώ όταν λείπει ο κύριος Φαγητός μη τον πάρει κάποιο μεγάλο ζώο και φύγει μακρυά μου. Πιστεύω πως αν δεν υπήρχαν τα μεγάλα ζώα και είμασταν μόνο εμείς και οι άνθρωποι, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα!