31 Μαρ 2011

Γιατί λέμε 'όχι' στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (XYTA)

Το παρακάτω κείμενο είναι από την ιστοσελίδα OxiStoXYTA.gr

γιατί λέμε 'όχι' στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (XYTA)

Περίληψη της θέσης μας 
Σε απάντηση όσων θεωρούν ότι η αντίδραση των κατοίκων είναι απλά μία συνηθισμένη αντίδραση κάποιων θερμοκέφαλων που δε θέλουν να επωμιστούν το κοινωνικό φορτίο που τους αναλογεί, να επισημάνουμε πολύ συνοπτικά τα στοιχεία, με τα οποία καταρρίπτονται τα τρία βασικά επιχειρήματα που προωθούν οι ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΣΔΚΝΑ γύρω από το θέμα.

  • Το πρώτο επιχείρημα αφορά την επειλή ότι αν δε γίνουν οι ΧΥΤΑ, θα πνιγεί η Αθήνα στο σκουπίδι επειδή έχει γεμίσει η Φυλή. Το επιχείρημα αγνοεί το γεγονός ότι αυτό που θα γεμίσει σε 1-2 έτη στη Φυλή είναι ένα κύτταρο - υπάρχουν όμως άλλα 5 κύτταρα, που ακόμα δεν έχουν ανοίξει (δήλωση του Υφυπουργού κ. Νάκου στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, σύμφωνα με τα Πρακτικά των τριών συνεδριάσεων της Βουλής). Έτσι, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος για τα επόμενα 20 τουλάχιστον χρόνια.

  • Επίσης, ο μύθος ότι ο ΧΥΤΑ είναι η πιο οικονομική λύση, αγνοεί ηθελημένα πολλά έξοδα των ΧΥΤΑ. Εξετάζοντας τα στοιχεία που περιλαμβάνει η μελέτη του κ. Χ. Ρώσση Μηχ/γου Ηλ/γου ΕΜΠ, διαπιστώνεται εύκολα ότι ο ΧΥΤΑ είναι έως και 10 φορές ακριβότερη λύση από την Αεριοποίηση/Εξαέρωση, όπως αυτή εφαρμόζεται στο εργοστάσιο της ECET Group στο Αμβούργο, το οποίο (αντίθετα προς τους ΧΥΤΑ) διόλου δεν επιβαρρύνει το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων (γι'αυτό και είναι μέσα στην πόλη, και όχι στην "αυλή του γείτονα" - όπου εν προκειμένω γείτονας είναι το Γραμματικό και η Κερατέα).

  • Τέλος, όσον αφορά το θέμα της απώλειας της Ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, η ΕΕ από το 2008 έχει ήδη σταματήσει τη χρηματοδότηση νέων ΧΥΤΑ, ενώ από το 2010 απαιτεί την παύση λειτουργίας των ΧΥΤΑ, διαφορετικά επιβάλλει τέλη απόρριψης. Στο Ην. Βασίλειο, αυτά ανέρχονται ήδη στα 80-100 ευρώ/τόνο. Άρα, η χρηματοδότηση που "κινδυνεύει να χαθεί", θα επιστραφεί σύντομα στην ΕΕ και με το παραπάνω, με τη μορφή προστίμων! Εκτός και αν οι δύο ΧΥΤΑ λειτουργήσουν για λίγους μήνες μόνο και μετά κλείσουν - αλλά τότε, προς τι όλη η φασαρία; Έχουν άδικο μετά οι κάτοικοι να υποψιάζονται ότι, μοναδικός στόχος είναι να καρπωθούν συγκεκριμένοι κατασκευαστές τη χρηματοδότηση και οι ΧΥΤΑ να μη λειτουργήσουν ποτέ; Αλλά η καταστροφή θα έχει ήδη γίνει...
Επειδή, λοιπόν, υπάρχει πολλή (εσκεμένη και μη) παραπληροφόρηση γύρω από το θέμα, παρακαλούμε όλους τους ενδιαφερόμενους να ρίξουν μια ματιά στα στοιχεία πριν εξάγουν συμπεράσματα.


Για περαιτέρω ανάλυση του θέματος επισκεφθείτε την ιστοσελίδα.

27 Μαρ 2011

Πάρε μια πίπα σα να ήταν γρανίτα φράουλα

Δεν είμαι και ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος στον κόσμο.
Συγκεκριμένα, είμαι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει ζωή μετά θάνατον οπότε ας μη πιάσουμε καν αυτό το κεφάλαιο. Επίσης, όσα μας προβληματίζουν στην καθημερινότητά μας μου φαίνονται βασανιστικά μάταιες απειροελάχιστες λεπτομέρειες που χάνονται καθημερινά στη δύνη του χρόνου, χωρίς να αφήσουν κανένα αξιόλογο ίχνος στο ρου της ιστορίας. Τέλος, θεωρώ ότι δεν απέχουμε και πολύ από τους αγαπητούς προγόνους μας τις μαϊμούδες.
Δε μπορώ να αρνηθώ πως υπάρχει μια κάποια εξέλιξη στην ιστορία του ανθρώπου, η οποία έχει ενδιαφέρον και μπορεί να σου γεννήσει ελπίδες και όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο αν έχεις αρκετή φαντασία αλλά η εξέλιξη αυτή συμβαίνει ΑΝΥΠΟΦΟΡΑ ΑΡΓΑ!

Παρόλ' αυτά μου αρέσει να ελπίζω, να διασκεδάζω, να απολαμβάνω μικρές χαρές και να βρίσκω νόημα σε πράγματα που παίρνοντας ως δεδομένα τα παραπάνω φαίνονται ανούσια.

Δε λέω ρε παιδί μου... είναι καλό να βλέπεις τη ζωή θετικά. Να έχεις το κουράγιο και να είσαι αισιόδοξος ακόμη και όταν αντιμετωπίζεις πολύ δύσκολες καταστάσεις.
Αλλά άλλο αυτό και άλλο το να έχεις ψευδαισθήσεις. Κι έτσι ερχόμαστε στην αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο. Έχω πετύχει κατά καιρούς στο διαδίκτυο είτε σε ιστοσελίδες "κοινωνικής δικτύωσης" είτε σε παρουσιάσεις που στέλνει με email κάποιος ξεχασμένος φίλος κτλ. κειμενάκια που θυμίζουν αποφθέγματα σε λευκώματα με διδάγματα για τη ζωή του παρακάτω στυλ:

Δούλεψε σαν να μην χρειάζεσαι λεφτά...
Χόρεψε σα να μη σε βλέπει κανείς...
Τραγούδα σα να μη σ´ακούει κανείς...
ΑΓΑΠΑ ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΠΛΗΓΩΣΕ ΚΑΝΕΙΣ...
ΖΗΣΕ ΣΑ ΝΑ ΗΤΑΝ Η ΓΗ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ... 

Τα κειμενάκια αυτά είναι όμορφα δε λέω αλλά είπαμε να είμαστε αισιόδοξοι, όχι και μαλάκες. Το να προσπαθείς να αγνοήσεις τι συμβαίνει γύρω σου δεν το κάνει να φύγει στην πραγματικότητα. Απλά σε μετατρέπει σε ένα φαντασμένο καραγκιόζη.
Για να απαντήσω στο συγκεκριμένο κείμενο,
1. αν δε χρειαζόμουν λεφτά δε θα δούλευα 50-60 ώρες τη βδομάδα για ένα μισθουλάκο (για την ακρίβεια ούτε 1 ώρα), αλλά θα αξιοποιούσα το χρόνο μου σε πράγματα που μου αρέσουν και θεωρώ αξιόλογα.
2-3. Ο χορός και το τραγούδι είναι τρόποι εξωτερίκευσης των συναισθημάτων και κοινωνικοποίησης, οπότε το να αδιαφορείς για το περιβάλλον σου και να παριστάνεις ότι είσαι μόνος στο δωμάτιό σου όταν τα κάνεις εκτός από παλαβομάρα είναι και αντικοινωνικό. Άσε που η αλληλεπίδραση σε κάνει καλύτερο σε αυτά.
4. Σα μακαρονάδα χωρίς σάλτσα. Απαξιώ να το αναλύσω περισσότερο.
5. Ένας κόσμος γεμάτος βία, απληστία, ανισότητα, πείνα και άλλα τέτοια ωραία απέχει πολύ απ' το να είναι όμορφος. Γιατί δεν είναι όμορφος για πολλούς ανθρώπους που υποφέρουν και μπορεί οποιοσδήποτε να βρεθεί στη θέση τους. Η γη δεν είναι παράδεισος. Δεν υπάρχει παράδεισος. Υπάρχουμε εμείς και αν κοιτάμε την αλήθεια κατάματα και αναγνωρίζουμε ποιοι είμαστε, ποια είναι τα λάθη μας και πως θα τα διορθώσουμε, μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη.

Σαν απόφθεγμα από λεύκωμα μου βγήκε το τέλος. Συγγνώμη, δεν είχα τέτοια πρόθεση.

22 Μαρ 2011

Jeffrey in Syros

Δεν πρόλαβα καλά καλά να ανεβάσω την ανάρτηση πολιτικοί και κράξιμο και να σου και πάλι νέα εκδήλωση λατρείας προς τον αγαπημένο όλων Γιωργάκη, τον άνθρωπο που με την αφοπλιστική ειλικρίνειά του και τα αγνά κίνητρά του κατάφερε να κερδίσει τις καρδιές των Ελλήνων στις προηγούμενες εκλογές.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω από βίντεο οπότε παραθέτω ένα δείγμα. Μπορείτε να βρείτε κι άλλα βίντεο στο youtube.

Παραθέτω και τα κείμενα από youtube...

"Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Σύρο, η οποία σύμφωνα με τα κανάλια συνοδεύτηκε από μεμονωμένα επεισόδια... Όταν ένας πολίτης και μάλιστα πρωθυπουργός της χώρας, πρέπει να συνοδεύεται από ΜΑΤ για να κάνει το show του, και τα ΜΑΤ χτυπάν και στέλνουν στα νοσοκομεία παιδιά προκειμένου "να μην καταλάβει" ο πρωθυπουργός ότι υπάρχουν και αντιδράσεις, πρέπει κανείς να προβληματιστεί για τη δημοκρατία που υπάρχει στη χώρα αυτή"


"Τα επεισόδια κράτησαν πάνω από 3 ώρες. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων πήρε φωτιά το παντελόνι και το μπουφάν ενός μαθητή, από κροτίδα λάμψης και κρότου και ψεκάστηκε στο πρόσωπο νεαρή κοπέλα. Και οι δύο νοσηλεύονται στο νοσοκομείο της Σύρου."

"Μερικές δεκάδες μαθητών, είπε η ΝΕΤ, ότι αντιδρούν στη Σύρο! Η εικόνα μιλάει μόνη της... Αφιερωμένο στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ."

"Πνίγηκε στο δακρυγόνο το Δημαρχείο του Τσίλερ... Και όλα αυτά, για να μην δει ο Γιωργάκης ότι υπάρχουν αντιδράσεις στην πολιτική του."



21 Μαρ 2011

Πολιτικοί και κράξιμο

Προσπαθώντας να διαπιστώσω τον αριθμό πρόσφατων εκδηλώσεων θαυμασμού, αγάπης και εκτίμησης των ελλήνων πολιτών προς τους σύγχρονους έλληνες πολιτικούς, ξεκινώ μια προσπάθεια συγκέντρωσης σχετικών βίντεο ή άρθρων, τα οποία μπορείτε να βρείτε παρακάτω.

Σχόλια με πρόσφατα γεγονότα που μου διέφυγαν θα εκτιμηθούν δεόντως.

Για το ΔΝΤ ρε γαμώτο!

Τα περισσότερα από τα παρακάτω βίντεο τα βρήκα στο blog του πιτσιρίκου.


Πρωτόπαπας

Σηφουνάκης


Πάγκαλος γιαούρτι


Πάγκαλος Παρίσι


Σημίτης


Τσοχατζόπουλος


Παπανδρέου

Κακλαμάνης


Χατζηδάκης



Επίσης

Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2011


Γιουχάισμα τώρα στον Παπαντωνίου


και

Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2011


Πέρασε στα ψιλά το κράξιμο στον Νίκο Παπανδρέου









12 Μαρ 2011

Πριν λίγο

Ρεζουμέ
Συζητάμε για να διαφωνήσουμε και όταν διαφωνήσουμε αποκαλούμε ο ένας τον άλλο από μέσα μας "μαλάκα".


Ο Κανακάρης είναι καλό παιδί. Δηλαδή όχι ακριβώς. Για την ακρίβεια μπορεί αρκετοί γνωστοί και άγνωστοί του να μην τον χωνεύουν και πιθανόν με το δίκιο τους, μπορεί να το παίζει ξερόλας, μπορεί να είναι ενίοτε κακότροπος και χοντροκομμένος, μπορεί να του αρέσει να περιαυτολογεί αλλά έχει και τις καλές του στιγμές. Είναι ξύπνιος (καλά μη φανταστείτε και διάνοια), μαμήκουλας (αλλά αμφιβόλων "προσόντων") και ξέρει ή τουλάχιστον έχει κάτι να πει για τα πάντα (παρότι αποφεύγει μετά μανίας να κάνει οτιδήποτε εκτός του να αράζει και να φιλοσοφεί).

Κάποιοι άνθρωποι "δημιουργούν", καθένας με τον τρόπο του. Οι πράξεις τους καλώς ή κακώς επηρεάζουν τον κόσμο γύρω τους σε μεγαλύτερο βαθμό από του μέσου ανθρώπου. Άλλοι ασχολούνται με τέχνη, άλλοι με τα κοινά, άλλοι με επιχειρήσεις, άλλοι με βυζιά, όπως τη βρίσκει ο καθένας. Αλλά όλοι αυτοί κάνουν πράγματα που τους ενδιαφέρουν, θέλουν να είναι δραστήριοι και κάτι τους τρώει μέσα τους να μην αφεθούν στην καθημερινότητα και τη μικρομεσαία κακομοιριά (ανεξάρτητα από το πόσο αξιόλογο αποτέλεσμα έχει η προσπάθειά τους).
Από την άλλη πολλοί άνθρωποι απλά βαριούνται και αδιαφορούν γενικώς και αορίστως. Με άλλα λόγια έχουν παραιτηθεί.

Ο Κανακάρης σίγουρα δεν θέλει να παραιτηθεί. Είναι γεμάτος ιδέες για όμορφα πράγματα που θα αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο, θεωρίες για το τι και πως πρέπει να γίνει, ισχυρές απόψεις και πίστη στα λεγόμενά του. Βέβαια όταν φτάνει στο δια ταύτα τίποτα δεν μπαίνει σε εφαρμογή και όλα του φαίνονται βουνό.
Ίσως να έχει δίκιο. Ίσως απλά να βαριέται κι αυτός. Ποτέ πάντως δε βαριέται να συζητάει.

Έτσι και σήμερα, με το που τον πήρε τηλέφωνο ο Κατανάγκη Φίλος Α κανόνισαν να βγούνε για καφεδάκι και κουβεντούλα. Οι δυο τους δεν πρέπει να έχουν και πολλά κοινά πέρα απ' τη διάθεση για αραλίκι και κουβέντα. Προσωπικά ποτέ δε συμπάθησα αυτή την αντίληψη περί της παρέας καθώς δεν το θεωρώ αρκετό για να ταιριάξεις με κάποιον. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι μάλλον έχουν κι ένα άλλο κοινό... την αντίληψη ότι όλοι οι άλλοι είναι μαλάκες.

Είχα διαβάσει κάποτε ότι το κόμπλεξ κατωτερότητας εκδηλώνεται ως κόμπλεξ ανωτερότητας. Για παράδειγμα δε σου κάθεται μια γκόμενα και για να μην παραδεχθείς ότι δεν είσαι αρκετά όμορφος, έξυπνος, αστείος, fit ή τέλοσπάντων ότι δεν είσαι αυτό που θέλει, σκέφτεσαι άντε μωρέ το μπάζο που την είδε και γκόμενα. Με την ίδια λογική για να μην παραδεχθείς ότι είσαι μέρος της αδιάφορης και απεχθούς μάζας συνηθισμένων ανθρώπων θεωρείς ότι όλοι τριγύρω σου είναι κατώτερου επιπέδου, αδαείς, κοιμισμένοι κτλ. κοινώς μαλάκες.
Δεν ξέρω πόσο επιτυχημένο είναι το παράδειγμά μου αλλά σίγουρα είναι καλύτερο απ' ό,τι θα μπορούσατε να σκεφτείτε!

Δύο άνθρωποι με τέτοια αντίληψη για τον κόσμο, όπως οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, είναι μάλλον θέμα χρόνου να διαφωνήσουν και να χωρίσουν τα τσανάκια τους.

Επιστρέφοντας στον καφέ...
Όπως είπα και νωρίτερα ο Κανακάρης είναι ονειροπόλος. Ως ονειροπόλος, εκτός από γυναίκες, ποδόσφαιρο, αμάξια, ποτά κτλ. του άρεσε να συζητάει για το πως μπορεί να αλλάξει ο κόσμος. Έτσι, όταν η κουβέντα πήρε πολιτικο-κοινωνικο-οικονομική τροπή άρχισε να περιγράφει τις απόψεις του με τη συνηθισμένη σιγουριά για τα όσα λέει, σε στυλ "πως να κάνετε τον κόσμο καλύτερο με 10 απλές ασκήσεις", καταλήγοντας φυσικά στο πόσο χαζοί είναι όλοι οι άλλοι που διαφωνούν μαζί του.
Ο Κατανάγκη Φίλος Α που δεν πολυγουστάρει όνειρα και κουραφέξαλα δε θα μπορούσε να αφήσει χαμένη μια χρυσή ευκαιρία να απαξιώσει τα λεγόμενα ενός ονειροπόλου.
Σιγά σιγά τα πνεύματα οξύνθηκαν αλλά πάντα στα πλαίσια της πολιτισμένης συζήτησης σε καφενείο.

Το αξιοπερίεργο που παρατήρησα ήταν ότι καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης και παρά την έντονη διαφωνία τους, ο Κανακάρης και ο Κατανάγκη Φίλος Α έκαναν την ίδια σκέψη: "Τι μαλάκας ειν' αυτός!"
Βλέποντας ότι το πράμα δε βγάζει πουθενά, ο Κατανάγκη Φίλος Α έβαλε τα τσιγάρα στην τσέπη και ο Κανακάρης τα όνειρά του και έφυγαν προς δύο όχι και τόσο διαφορετικές κατευθύνσεις.

Σημείωση:
Αν οι χαρακτήρες σας θυμίζουν κάτι είναι γιατί είναι κάπου μέσα μας κι αυτοί...

Το Πείραμα Συμμόρφωσης / The Asch Conformity Experiment





Κείμενο από youtube:

Tα πειράματα "συμμόρφωσης" του Asch, ήταν μία σειρά μελετών που δημοσιεύτηκαν τη δεκαετία του '50, επιδεικνύοντας την δύναμη της συμμόρφωσης στις ομάδες. Γνωστό και ως το "Παράδειγμα του Ας". Στα πειράματα υπό τον Σολομώντα Ας, ζητούνταν από μία ομάδα να πάρει μέρος σε ένα δήθεν "οπτικό τεστ". Στην πραγματικότητα, όλοι οι συμμετέχοντες πλην ενός ήταν συνεργάτες του ερευνητή, και το αντικείμενο της μελέτης ήταν το πως αυτός ο ένας θα αντιδρούσε στην συμπεριφορά των "συννενοημένων" συμμετεχόντων.

Στις παρούσες παραλλαγές γίνεται αναφορά και στο κατά πόσο επηρεάζεται η συμπεριφορά του υποκειμένου από τους παράγοντες της ύπαρξης συνεταίρου ή δυνατότητας ανώνυμης έκφρασης.

The Asch conformity experiments were a series of studies published in the 1950s that demonstrated the power of conformity in groups. These are also known as the "Asch Paradigm". Experiments led by Solomon Asch asked groups of students to participate in a "vision test." In reality, all but one of the participants were confederates of the experimenter, and the study was really about how the remaining student would react to the confederates' behavior. http://en.wikipedia.org/wiki/Asch_experiment

Further Reading and criticism:
http://www.experiment-resources.com/asch-experiment.html

Το πείραμα φυλάκισης του Stanford

Το πείραμα φυλάκισης του Stanford
(στο οποίο βασίστηκε η ταινία "das experiment")



Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
http://en.wikipedia.org/wiki/Stanford_prison_experiment
Το Πείραμα φυλάκισης του Στάνφορντ ήταν ένα πείραμα πάνω στις ψυχολογικές επιπτώσεις που επιφέρει η μετατροπή ενός ατόμου σε φυλακισμένο ή δεσμοφύλακα. Το πείραμα διεξήχθη το 1971 από την ερευνητική ομάδα του Καθηγητή Ψυχολογίας Φίλιπ Ζιμπάρντο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.
Εικοσιτέσσερις φοιτητές επιλέχθηκαν από 70 για να παίξουν τους ρόλους των φυλακισμένων και των δεσμοφυλάκων και να ζήσουν σε μια υποτιθέμενη φυλακή που είχε δημιουργηθεί για τους σκοπούς του πειράματος στο υπόγειο του κτιρίου της Επιστήμης της Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. Η επιλογή των υποψηφίων έγινε με βάση την απουσία ψυχολογικών και ιατρικών προβλημάτων, αλλά και ποινικού μητρώου, έτσι ώστε να αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα για την επιστημονική παρατήρηση. Οι ρόλοι μοιράστηκαν μετά από ρίψη κέρματος (κορώνα ή γράμματα).
Οι φυλακισμένοι και οι δεσμοφύλακες μπήκαν κατευθείαν στους ρόλους τους προχωρώντας τους ρόλους του όμως πέρα από τις προβλέψεις, οδηγούμενοι σε επικίνδυνες και ψυχολογικά καταστροφικές καταστάσεις. Το ένα τρίτο από τους φρουρούς κρίθηκε ότι επέδειξαν "γνήσια" σαδιστικές τάσεις, με αποτέλεσμα αρκετοί φυλακισμένοι να τραυματιστούν ψυχολογικά και δύο από τους φοιτητές να αποχωρήσουν νωρίς από το πείραμα. Μετά την κατάρρευση ενός φοιτητή από τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν στη φυλακή, και συνειδητοποιώντας ότι είχε παθητικά επιτρέψει ανάρμοστες συμπεριφορές να λάβουν χώρα κάτω από την εποπτεία του, ο Ζιμπάρντο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο οι φυλακισμένοι όσο και οι δεσμοφύλακες είχαν ταυτιστεί υπερβολικά με τους ρόλους τους, με αποτέλεσμα να τερματίσει το πείραμα μετά από έξι μέρες.
http://www.prisonexp.org/

Τα αποσπάσματα από το ντοκυμαντερ "Quiet Rage" (1992) & από την εμφάνιση του Philip Zimbardo στο κανάλι Democracy Now (2007).