Να πάει να γαμηθεί η ποίηση και τα συγκινητικά λογάκια όταν αυτοί που τα γράφουν είναι αναίσθητοι. Και μιλάω για μένα.
Μου 'πε "να πάμε καμιά μέρα για καφέ" και χαμογέλασε αμήχανα.
"Εντάξει" είπα και σκέφτηκα ότι μάλλον θέλει δανεικά που έτσι κι αλλιώς δεν έχω, οπότε αδιαφόρησα. Μήπως αναζήτησε την παρέα μου τόσα χρόνια...
Αλλά οι σχέσεις των ανθρώπων δε χρειάζεται να είναι "οικονομικού τύπου".
Ποιο φιλότιμο και ποια ανθρωπιά; Υπεροψία και φόβος και Ελληναράδες εκεί που μας βολεύει.
Και τώρα βγαίνω για καφέ και αν το φέρει η κουβέντα λέω θεωρίες για τους λόγους που έμπλεξε.
Σκατά στα μούτρα μου!
ΥΓ: Όσο για το στιχάκι "ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά", ρε στο λαιμό να σου κάτσει!
Μου 'πε "να πάμε καμιά μέρα για καφέ" και χαμογέλασε αμήχανα.
"Εντάξει" είπα και σκέφτηκα ότι μάλλον θέλει δανεικά που έτσι κι αλλιώς δεν έχω, οπότε αδιαφόρησα. Μήπως αναζήτησε την παρέα μου τόσα χρόνια...
Αλλά οι σχέσεις των ανθρώπων δε χρειάζεται να είναι "οικονομικού τύπου".
Ποιο φιλότιμο και ποια ανθρωπιά; Υπεροψία και φόβος και Ελληναράδες εκεί που μας βολεύει.
Και τώρα βγαίνω για καφέ και αν το φέρει η κουβέντα λέω θεωρίες για τους λόγους που έμπλεξε.
Σκατά στα μούτρα μου!
ΥΓ: Όσο για το στιχάκι "ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά", ρε στο λαιμό να σου κάτσει!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου