19 Νοε 2009

Για τον Teddy και το Θεό

Δύο αποσπάσματα από το "Η τελική λήθη (δε φάιναλ θολούθιον)" του Κωστάκη Ανάν.

"Εκατομμύρια κοτόπουλα, παραφουσκωμένα με ορμόνες για να φάει ο κανακάρης σου, που ξύνει τα αρχίδια του άσκοπα στη σκοπιά. Εκείνος όμως παραγγέλνει σουβλάκια απ' έξω γιατί δεν καταδέχεται να φάει από την ίδια κατσαρόλα με τους υπόλοιπους. Για κάθε κότα που καταλήγει σνομπαρισμένη και αφάγωτη στα σκουπίδια του στρατού, πεθαίνει και μια ψυχή από ασιτία κάπου στον κόσμο, αλλά εσύ συζητάς μόνο το γιατί πήρε απαλλαγή ο Λάκης Κουβάς με τον πλατινένιο δίσκο και τον εύθραυστο ψυχισμό. Ζήτω η πατρίδα, ζήτω οι αγχώδεις ψυχικές διαταραχές, πάνω απ' όλα όμως ζήτω τα κοτόπουλα."

"...Κατερίνα μου, είμαστε αναγκασμένοι να μοιραζόμαστε αυτό τον κόσμο με ένα σωρό μαλάκες. Και το ίδιο ακριβώς πιστεύουν και αυτοί για εμάς. Απ' το «εμπρός, να αλλάξουμε τον κόσμο», θεωρώ πολύ πιο βασικό το «κατ' αρχήν, μην είσαι μαλάκας», και μετά βλέπουμε...
Με αγάπη,
Ισίδωρας"