21 Δεκ 2010

Ανώνυμοι αντιδραστικοί

Το παρακάτω κείμενο έχει λογοκριθεί και είναι κατάλληλο για ανηλίκους, γείτονες, γνωστούς και λοιπές κουτσομπόλες χωρίς φόβο και πάθος για το "τι θα πει ο κόσμος". Τα γεγονότα που περιγράφονται είναι φανταστικά (σούπερ ουάου σου λέω!) και έχουν απόλυτη σχέση με την πραγματικότητα. Αλλά ας αφήσουμε τις φλυαρίες και ας ξεκινήσουμε τη σημερινή μας ιστορία. Μην τα ξαναλέμε... τζάκι, κουβερτούλα και βγάλτε την πιπίλα από το στόμα, μεγάλα παιδιά είστε πια!


Έφτασα κάπως αργοπορημένος στο ελαφρώς φωτισμένο και εντόνως φορτισμένο σπίτι του Αθεόφιλου. Χτύπησα το κουδούνι και αντί για γκλιν-γκλον ακούστηκε ένα σύνθημα του ΠΑΟΚ. Κάποιο κόλπο της ανιψιάς του, σκέφτηκα.
Ο Αθεόφιλος άνοιξε την πόρτα με κόκκινα από την αϋπνία μάτια και με καλοσώρισε:
-"Που είσαι 'συ ρε παπάρα καλέ μου φίλε; Πόσο καιρό έχω να σε δω;"

Μπήκα μέσα και έβγαλα τα παπούτσια. Ευτυχώς είχα προνοήσει και άλλαξα κάλτσες.
Ο Θεός ετοίμαζε μια ακόμη περίφημη εξωτική συνταγή που δεν είχε ξαναφτιάξει ποτέ του αλλά η επιτυχία ήταν σίγουρη καθώς πεινούσαμε πολύ.

- "Sorry που άργησα", είπα, "αλλά με είχε πιάσει μια μαλάκω γειτόνισσα και μου 'λεγε να ψηφίσω την κόρη της που είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος. Να βοηθήσω με το μαγείρεμα;"
-"Κόψε άμα θες καμιά πατάτα", είπε ο Αθεόφιλος και μου 'δωσε ένα μαχαίρι που αν το ακόνιζες αρκετά θα έκοβε μετά βίας τόνο rio mare ιδανικό για αυτή τη δουλειά.
-"Άρχισε να μου λέει", συνέχισα, "κάτι μαλακίες ανεδαφικά επιχειρήματα του στυλ, οι νέοι άνθρωποι είναι για σας, για να κάνουν πράγματα για το μέλλον σας κτλ. λες και επειδή είναι νέα αναιρείται το ότι είναι βούρλο, ψώνιο, κρυόκωλη, ψώλα και παρτάκιας ακατάλληλη για τη θέση και την πήρε ο πόνος λίγο πριν τις εκλογές ενδιαφέρθηκε λίγο καθυστερημένα για τα κοινά και αν βγει θα μας κλάσει τ' αρχίδια έχει δύσκολο έργο. Βρε άντε μου στο διάολο στην ευχή της Παναγίας".

Σκηνοθετική παρέμβαση...
Το πιο τραγικό είναι ότι αντί να τη στείλω στο διάολο μοιραστώ μαζί της τα επιχειρήματά μου, απλά καθόμουν και την άκουγα, χωρίς βέβαια ιδιαίτερη συγκατάβαση αλλά και χωρίς αντίδραση. Θεωρείται φυσιολογικό λίγες μέρες πριν τις εκλογές να πιστεύεις πως πρέπει να εκλεγείς και τα υπόλοιπα 4 χρόνια να μην έχεις καμία σχέση με δράσεις για το καλό των συμπολιτών σου, αλλά αν το κατακρίνεις αυτό είσαι ο περίεργος της υπόθεσης. Πουτάνα Άτιμη κοινωνία.

Επιστροφή στην ιστορία μας...
-"Άσε", είπε ο Αθεόφιλος, "και σε μένα σήμερα όλοι οι υποψήφιοι περάσανε από το μαγαζί. Γείτονες, γνωστοί, άγνωστοι κλπ. Και τι δε μου τάξανε. Μέχρι και νύφη μου είπαν ότι θα μου βρούνε."
-"Ψάχνεις για νύφη;", ρώτησα.
-"Όχι! Βασικά δεν ψάχνω για τίποτα απ' όσα μου προσφέρουν. Και νιώθω κάπως άβολα. Μάλλον πρέπει να βρω κάποιο ρουσφέτι για να 'χω να τους ζητάω γιατί αλλιώς δε μ' αφήνουν ήσυχο."

-"Δε μπορώ άλλο αυτή την καταπίεση", είπα και ξεφύσηξα. "Το αστείο είναι ότι τελευταία ακούω συνέχεια τη φράση, φτάσαμε πια να φοβόμαστε να πούμε ότι είμαστε δεξιοί. Τι ήταν να το πει αυτός ο μαλάκας Άδωνις..."

Σκηνοθετική ξαναπαρέμβαση...
Λες να έχουν και οι δεξιοί τέτοια προβλήματα; Μου φαίνεται δύσκολο να φανταστώ κάποιον που ψηφίζει νου δου ή λάος να αντιμετωπίζει συχνά τον χλευασμό των άλλων, εκτός αν για κάποιο περίεργο λόγο του αρέσει η παρέα αριστερών.

Ok δε θα ξαναματαπαρέμβω...
-"Κι έχω και την άλλη εκεί στη δουλειά", συνέχισα να λέω, "να με ζαλίζει κάθε μέρα να σκάψω το λάκκο της κοπέλας που δουλεύει στο γραφείο. Και μου λέει συνέχεια τις ίδιες μαλακίες συμβουλές.
Να παίρνεις εσύ τα λεφτά αγόρι μου.
Η παλιά γραμματέας 3000 ευρώ έπαιρνε. (σημείωση: το ποσό μέρα με τη μέρα ανεβαίνει)
Θα κουράζεσαι αλλά θα με θυμηθείς.
Θα με θυμηθείς όταν θα πληρωθείς.
Ελπίζω να σε φωτίσει ο Θεός και να κάνεις αυτό που πρέπει" (διευκρίνιση: όχι ο Ανέστης).
"Κι εγώ δε μιλάω γιατί δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Ότι μου τα 'χει πρήξει έχει μεγενθύνει τη βουβωνική μου χώρα και δεν αντέχω άλλη πλύση εγκεφάλου, ότι η κοπέλα έχει οικογένεια και κάπως πρέπει να ζήσει, ότι δε με νοιάζουν και τόσο τα λεφτά, ότι η δουλειά μου μου φαίνεται βαρετή και έχω κι άλλα πράγματα να κάνω στη ζωή μου, ότι αν κάνω τις κατινιές που μου λέει ακολουθήσω τις συμβουλές της θα ντρέπομαι για τον εαυτό μου μια ζωή ή ότι εν τέλει δεν πιστεύω στο Θεό για να με φωτίσει γαμώ το φελέκι μου (διευκρίνιση: όχι τον Ανέστη)."

Ο Θεός (διευκρίνιση: ο Ανέστης) ήπιε μια γουλιά κρασί και είπε:
-"Μήπως να ανοίγαμε να δοκιμάσουμε και το άλλο κρασί;"
Σιωπή επικράτησε... το φαγητό ήταν επιτέλους έτοιμο! Ώρα να ξεχάσουμε προβλήματα, έγνοιες, άγχη και φοβίες και να έρθουμε σε επαφή με το πεινασμένο ζώο μέσα μας.

2 σχόλια:

Arthur είπε...

Μια λιγάκι ετεροχρονισμένη παρατήρηση στο σχόλιο «Ελπίζω να σε φωτίσει ο Θεός» που έκανε την εμφάνιση του και να πω ότι…εδώ κυρά μου μιλάμε για το θεό ή για συνεργείο της ΔΕΗ??? Μου φαίνεται λιγάκι μπερδεμένη, ίσως λίγο κρασάκι να βοηθούσε την κατάσταση… Άγιος Χρόνος (από το κτήμα Αβαντίς) του 2007, είναι μια πολύ καλή πρόταση κατά την ταπεινή μου γνώμη (ταπεινότητα, ένα ακόμα από τα εκατομμύρια χαρίσματα μου...μαζί με τη μετριοφροσύνη φυσικά!)

PeachyReek είπε...

Μ' αρέσουν οι ετεροχρονισμένες παρατηρήσεις!
Κάποιοι μάλλον όταν άκουσαν το "ίδωμεν το φως το αληθινό" νόμιζαν ότι ο Θεός είναι ηλεκτρολόγος.